ادامه...

هجرت حضرت معصومه (سلام الله علیها) از حجاز به ایران

در سال 201 ه حضرت معصومه(سلام الله علیها) به شوق دیدار برادرش حضرت رضا(علیه السلام) از مدینه رهسپار خراسان شد. در این سفر گروهی از برادران و خدمتکاران را به همراه حضرت معصومه(سلام الله علیها) بودند. وقتی که به ساوه رسیدند حضرت معصومه(سلام الله علیها) بیمار شد پرسید از این مکان تا قم چقدر راه است؟ عرض کردند: ده فرسخ ، به خدمتکار دستور داده که به جانب قم رهسپار گردند، چون خبر ورود آن بانوی با عظمت به آل سعد رسید همگی به استقبال او رفتند تا او را به قم دعوت کنند، در میان آنها موسی بن خزرج (که از اصحاب امام رضا(علیه السلام) بود به کاروان حضرت معصومه (سلام الله علیها) رسیده زمام شتر آن حضرت را گرفته و به طرف قم آمده و در منزل خود با کمال افتخار از آن بانو پذیرایی کرد. ولی پس از 16 یا 17 روز آن بانوی بزرگوار رخت از جهان بربست و پسران سعد را در سوگ خود نشاند.[1]

در این چند روزی که حضرت معصومه(سلام الله علیها) در قم بود از فراق برادر می‌گریست و محزون و غمگین بود.

زمینی که آستانه حضرت معصومه(سلام الله علیها) در آن واقع است، این زمین پیش از آنکه مرقد مطهر آن حضرت شود بنایی نداشته است، فقط ملکی از ملکهای موسی بن خزرج بوده است، این زمین را موسی بن خزرج که هم مهمان خانه حضرت معصومه(سلام الله علیها) بود و هم در عصر خویش رئیس و محترم بود، برای دفن آن حضرت معین کرد. آل سعد در این سرزمین سردابی حفر کردند تا آن را مقبره حضرت معصومه(سلام الله علیها) قرار دهند. پس از آنکه جنازه مطهر آن بی بی بزرگوار را غسل داده و کفن نمودند، آن را به آن سرزمین آوردند، در این وقت میان آل سعد گفتگو شد که چه کسی داخل قبر شده و جنازه را در سرداب به خاک بسپارد. سرانجام اتفاق کردند که شخصی به نام قادر که پیرمرد پرهیزگار و صالح و سید بود داخل قبر شود آن گوهر پاک را دفن کند. چون به سراغ آن مرد رفتند ، ناگاه از جانب صحرا دو سوار نقاب دار پیدا شدند. همین که نزدیک رسیدند ، از مرکب خود پیاده شدند و بر جنازه حضرت معصومه(سلام الله علیها) نماز گزاردند سپس داخل سرداب شده و جنازه را دفن کردند، آنگاه بیرون آمده و رفتند و کسی نفهمید که آنها چه کسانی بودند.[2]

آنگاه موسی بن خزرج سقف و سایبانی بر سر قبر انداخت تا هنگامی که حضرت زینب دختر امام نهم (علیه السلام) وارد قم گردید و قبه ای بر آن مرقد مطهر بنا کرد بعد از مدتی اُم محمد دختر موسی وفات کرده جنازه او را در کنار مرقد حضرت معصومه(س) به خاک سپردند. غیر از بانوان فوق ، بانوان دیگری در آنجا مدفون هستند مانند زینب دختر امام جواد(علیه السلام). در مجموع شش تن از امامزادگان و منسوبین به امامان(علیه السلام) در کنار مرقد مطهر حضرت معصومه دفن شده اند. از این رو شایسته است آنان که مرقد شریف حضرت معصومه (سلام الله علیها) را زیارت می‌کنند از آنها نیز یاد کنند.

در پایان حدیثی از امام رضا(علیه السلام) که در مورد حضرت معصومه (سلام الله علیها) فرموده است: هر کس قبرش را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود.[3]