نصب بیلبوردهای نظر بزرگان درباره امام حسین در لندن
اگر حسین برای ارضای خواسته های دنیوی خویش جنگیده بود، من نمی فهمم چرا خواهر، همسر و فرزندانش را همراه خود برد. این دلالت دارد بر اینکه او فقط برای اسلام فداکاری نمود
چالز دیکنز - رمان نویس انگلیسی
پیروزی حسین، با آنکه در اقلیت بود، مرا شگفت زده نموده است
پیشرفت اسلام، متکی به شمشیر نبوده بلکه به فداکاری والای حسین بدست آمد. من ازحسین یاد گرفتم چطور پیروز شوم در حالیکه مظلوم و ستمدیده هستم
گاندی
همدیگر را دعا کنیم و برای یکدیگر خوبی بخواهیم...
منبع:http://www.papooli.ir
برگرفته از سایت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
گفتگوی حجت الاسلام والمسلمین مرتضی احمدی معاون فرهنگی و استادیار گروه معارف اسلامی در برنامه تهران20 شبکه تهران مورخ15/8/92 مصادف با شب دوم محرم1435 که به صورت زنده پخش شد.
در این برنامه که موضوع آن سنتها و سبکهای عزاداری به بحث وبررسی گذاشته شد مباحث از قبیل آسب شناسی عزاداری،مصدایق عزاداری ائمه(علیه السلام)، تاریخچه عزاداری،کاربردی کردن مکتب عاشورا درسبک زندگی وبررسی آسیبهای مداحی وعدم ارائه موضوعات نوع وکاربردی در سخنرانیها مورد کارشناسی قرار گرفت.
|
جلسه هم اندیشی اعضای هیات علمی در واحد دماوند بررسی چگونگی اخذ امتیاز فرهنگی و نحوه برگزاری کرسی های آزاد اندیشی
اولین جلسه از دو جلسه هم اندیشی اعضای هیات علمی در واحد دماوند در حالی برگزار شد که سخنران این جلسه حجت الاسلام والمسلمین طیبی نماینده ولی فقیه در دانشگاه های آزاد اسلامی استان تهران بود و دکتر صفری رییس واحد دماوند به همراه حجت الاسلام والمسلمین احمدی رییس دفتر فرهنگ اسلامی و جمعی از هیات رییسه دانشگاه نیز حضور داشتند.
عنوان این جلسه((بررسی چگونگی اخذ امتیاز فرهنگی و نحوه برگزاری کرسی های آزاد اندیشی)) بود و اعضای هیات علمی واحد در این کارگاه با مفاهیم امتیازفرهنگی و نحوه برگزاری کرسی های آزاد اندیشی بیشتر آشنا شدند.
عضو کمیسیون ارتقاء اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی در این کارگاه به سخنان امام خمینی (ره )درباره فرهنگ اشاره کرد و به نقل از ایشان گفت: اگر مشکلات فرهنگی و آموزشی که مصالح کشور اقتضاء می کند حل شود ، دیگر مسایل به آسانی حل می شود.
این جلسه توجیهی در راستای به روز کردن پیشبرد مسائل فرهنگی ویژه اعضای هیات علمی در دانشگاه و با هدف اختصاصی آشنایی با نحوه اخذ امتیاز فرهنگی برگزار شد. نماینده ولی فقیه در دانشگاه های آزاد اسلامی استان تهران به چشم انداز فرهنگی دانشگاه آزاد در افق 1404 اشاره کرد و گفت: معاونت فرهنگی می خواهد دستگاه فرهنگی پژوهش محور ، موثر در رشد و توسعه فرهنگ و ارزشهای اسلامی در محیط دانشگاه آزاد اسلامی و جامعه ایران با رویکرد دانش افزایی و ایمان افزایی باشد و در حوزه دین و مهندسی فرهنگی و تولید نظریه و اندیشه پیشتاز باشد. سه شنبه 14 آبان 1392 14:44
|
|
همـه آنچـه درباره کعبـه، خانـه خـدا بایـد بدانیـم
آن چشمه جمع شدند و شهر مکه را تشکیل دادند و ابراهیم به فرمان خدا ساختمان کعبه را که در اثر طوفان نوح تخریب شده
بود و در آن هنگام اثری از آن نبود، بازسازی کرد.
 روایتها، ساختمان کعبه 10 بار بنیان شده است. به این ترتیب: بنیان الملائکه، بنیان آدم، بنیان شیث، بنیان ابراهیم و پسرش
اسماعیل، بنیان العمالقه، بنیان جرهم، بنیان مضر، بنیان قریش، بنیان عبدالله ابن زبیر و بنیان حجاج ابن یوسف الثقفی.
 عثمانی است که در سال 1040 (قمری) در اثر سیل در مسجد الحرام و تخریب آن، از نو بازسازی شد. این ساختمان استحکام کامل
دارد، به طوری که تاکنون به‌همین شکل پابرجا و استوار مانده است.
- ارکان کعبه: به هر یک از چهار گوشه کعبه، رکن گویند و کعبه بر چهار رکن حجرالاسود، عراقی، شامی و یمانی بنا شده است. - رکن حجرالاسود: سنگ سیاه آسمانی است. هنگام بنای کعبه توسط آدم، این سنگ را فرشتگان از بهشت آوردند و آدم آن را در گوشه‌ای از خانه نصب کرد. پس از بازسازی کعبه توسط قریش، این سنگ به دست محمد قبل از درب کعبه در رکن حجر اسود نصب
و محل شروع طواف حجاج شد.
 تا فاطمه از آن داخل کعبه و علی داخل کعبه متولد شود.
هرگاه واژه رکن بدون پسوند به کار رود، مقصود از آن رکنی است که حجرالاسود در آن است. مسیر طواف، از رکن حجرالاسود آغاز شده، سپس به رکن عراقی می‌رسد و پس از آن به رکن شامی و سپس به رکن یمانی و آنگاه باز به رکن حجرالاسود می‌رسد
و همین جا یک شوط پایان می‌یابد. برای مطاف حدی وجود ندارد و تا هر جای مسجد الحرام که طواف در آن طواف کعبه صدق کند،
طواف مجزی است، ولی مستحب است که اگر اضطرار و ازدحام نباشد در میان کعبه و مقام ابراهیم انجام شود.
 این سنگ‌ها که از زمان بنای کعبه از سال 1040 (قمری) تاکنون بر جای مانده، از کوه‌های مکه به ویژه جبل الکعبه
(در محله شُبَیکه مکه) و جبل مزدلفه گرفته شده است. سنگ‌ها اندازه‌های گوناگون دارند، به گونه‌ای که بزرگ‌ترین آنان با طول
و عرض و بلندی 190، 50 و 28 سانتی‌متر و کوچک‌ترین آنان با طول و عرض 50 و 40سانتی‌متر است. پایه‌های آن از سرب مذاب
ساخته شده و بدین ترتیب بنایی نسبتاً استوار است. وروی دیوار آن آثار شکافته‌شدن دیوار که بنا به اعتقاد شیعیان هنگام وارد شدن
فاطمه بنت اسد مادر امام علی (ع) به کعبه بوجود آمده است که بارها آن را با سرب پر کرده‌اند ولی سرب‌ها باز شده اند.
 در هنگام بازسازی کعبه برای نخستین بار از درب چوبی در محل فعلی که بالاتر از زمین قرار دارد، استفاده کرد.
این سنگ مقدس، پیش از اسلام و پس از آن همواره مورد توجه بوده و در شمار عناصر اصلی کعبه است.
 می‌نامند.
این محل را از آن روی ملتزم می‌نامند که مردم در آن قسمت می‌ایستند و به دیوار ملتزم شده، می‌چسبند و دعا می‌خوانند.
در روایتی آمده است که محمد صورت و دست‌های خود را روی این قسمت از دیوار قرار می‌داد. همچنین از محمد نقل شده که
گفت: "ملتزم، محلی است که دعا در آنجا پذیرفته می‌شود."
- مستجار: محلی در پشت درب کعبه، کمی مانده به رکن یمانی، مقابل ملتزم و در سوی دیگر کعبه، دیوار کنار رکن یمانی را "مستجار" می‌نامند. "جار" به معنای همسایه و " مستجار" به معنای پناه‌بردن به همجوار و به صورت کلی‌تر "پناه بردن" است.
این مکان نیز از اماکن پذیرفته‌شدن دعا است. زمانی که خانه کعبه دو در داشت، در دیگر آن در کنار مستجار بود که بسته شد.
- شاذروان: همان برآمدگی‌هایی است که در اطراف کعبه قرار دارد و آن بخشی از کعبه است که توسط قریش از ساختمان کعبه کاسته شد و اکنون همانند پوشش اطراف خانه را در برگرفته است. شاذروان کنونی از ساخته‌های سلطان مراد چهارم در هنگام
ساختمان کعبه در سال 1040 (قمری) است. زمانی که در بازسازی‌های کعبه، ابعاد خانه قدری کوچک‌تر از بنای ابراهیمی آن شد،
برای حفظ ابعاد اصلی، فضای عقب‌نشینی‌شده را با ساخت سکویی کم‌ارتفاع علامت‌گذاری کردند که "شاذَروان" نامیده شد و چون
ملاک در طواف، حدّ اصلی کعبه است، فقها برای حصول شرط خروج طواف‌گزار از کعبه، طواف بر روی شاذروان را صحیح نمی‌دانند.
بنابراین، شاذروان همان سنگ مایلی است که بخش پایینی دیوار کعبه را تا روی زمین پوشانیده است و همین طور بخشی که در مقابل حجر اسماعیل به صورت پلّه ای ساخته شده که بلندی آن از سطح زمین 20 سانتی‌متر و عرض آن 40 سانتی‌متر است.
این پله جایگاه مردمی است که برای نیایش و تضرع به درگاه الهی بر روی آن می‌ایستند و سینه و شکم خود را بر کعبه قرار می‌دهند و دستان را بر بالای سر خود و بر دیوار کعبه می‌گذارند. علت آنکه در این قسمت شاذروان قرار داده نشده این است که در بنای ابراهیم،
حجر اسماعیل جزو خانه کعبه بوده که در ساختمان قریش به علّت کمبود مال حلال از خانه کاستند و بر حجر افزودند. همچنین
در پایین درِ کعبه، شاذروان قرار داده نشده و به صورت پله‌ای صاف به طول 345 سانتی‌متر ساخته شده که مردم در ملتزم بر آن
می‌ایستند و دعا و نیایش می‌کنند. در بالای شاذروان حلقه‌های از مس قرار دارد که در هنگام پایین آوردن جامه کعبه (کسوة الکعبه)
لب جامه به این حلقه‌ها می‌بندند تا جامه استوار باشد.
- حطیم: مساحت میان حجرالاسود و زمزم و مقام ابراهیم و قسمتی از حجر اسماعیل را "حطیم" می‌گویند. از مکان‌های محترم در مسجدالحرام است و مردم در این قسمت برای دعا جمع می‌شوند و به یکدیگر فشار می‌آورند. اینکه آیا حطیم تنها همان محدوده کنار
حجرالاسود و باب کعبه را شامل می‌شود یا وسعت بیشتری دارد، اختلاف است. در روایتی از امام صادق (ع)، تنها همین موضع را
حطیم می‌نامند. چنانکه شیخ صدوق نیز آورده حطیم فاصله میان در کعبه و حجرالاسود را گویند، جایی که خداوند توبه آدم را پذیرفت.
 دیواری است با بلندی 30/1 متر که قوسی‌شکل است. حجر اسماعیل یادگار زمان ابراهیم و اسماعیل و مدت زمانی پس از بنای کعبه
است و قدمت و پیشینه آن به زمان بنای کعبه به دست ابراهیم می‌رسد. نقل‌های تاریخی تاریخ‌نگاران حکایت از آن دارد که اسماعیل
و مادرش هاجر در همین بخش زندگی می‌کردند. از امام صادق نقل شده است: "الحِجرُ بَیتُ إِسمَاعِیلَ وَ فِیهِ قَبرُ هَاجَرَ وَ قَبرُ إِسمَاعِیلَ" ؛ "
حجر، خانه اسماعیل و محل دفن هاجر و اسماعیل است".
از آنجا که حجر اسماعیل داخل در مطاف است، می‌تواند نشانه‌ای بر بزرگی آن باشد. در اصل ، حجر اسماعیل جزئی از کعبه است. هرگاه باران بر بام کعبه ببارد، از ناودان رحمت در این فضا می‌ریزد. گویا برای نخستین بار، منصور عباسی، حجر اسماعیل را با
سنگ‌های سفید پوشانید. پس از آن در دوره مهدی و نیز هارون الرشید عباسی این سنگ‌ها تعویض و نو شد.
- ناودان رحمت (به عربی: میزاب الرحمة) یا "ناودان طلا" : ناودانی از طلاست که بر بام کعبه نصب شده و به سمت حجر اسماعیل است. هرگاه باران بر بام کعبه ببارد، آب از ناودان در این فضای حجر اسماعیل می‌ریزد. به اعتقاد مسلمانان، اینجا مدفن اسماعیل
و مادرش هاجر و بسیاری از پیامبران است. گویند آن را نخست حجاج بن یوسف ثقفی نهاد تا آب باران بر بام خانه جمع نشود.
در روایت آمده است که دعا در زیر ناودان کعبه پذیرفته است.
 که جای پای ابراهیم روی آن است و مقابل درب کعبه قرار دارد. رنگ آن میان زرد و قرمز متمایل به سفید است. طبق اعتقادات
مسلمانان این مکان مربوط به زمانی است که ابراهیم دیوارهای کعبه را بالا می‌برد؛ آنگاه که دیوار بالا رفت، به اندازه‌ای که دست
بدان نمی‌رسید، سنگی آوردند و ابراهیم بر روی آن ایستاد و سنگ‌ها را از دست اسماعیل گرفت و دیوار کعبه را بالا برد.
  پوشانده شد و در محفظه‌ای قرار گرفت تا آسیب نبیند. حج‌گزاران پس از طواف واجب، باید در پشت مقام ابراهیم، 2 رکعت نماز طواف
به جای آورند. نماز طواف نساء نیز پشت مقام ابراهیم خوانده می‌شود. طبق آیات قرآن این مقام یکی از شعائر الهی است:
"وَ اتَّخِذُوا مِن مَقامِ إِبراهِیمَ مُصَلَّی" (بقره/125)
  نخستین کسی که خانه کعبه را پرده پوشانید تُبع حمیری پادشاه یمن بود. علی نیز همه ساله از عراق برای کعبه پرده‌ای می‌فرستاد.
چون مهدی عباسی به خلافت رسید خادمان کعبه از انبوهی پرده‌ها بر روی کعبه شکایت کردند و گفتند بیم آن می‌رود که خانه صدمه
ببیند. مهدی عباسی خلیفه مسلمین دستور داد پرده‌ها را بردارند و تنها یک پرده بر آن بگذارند و سالی یک بار آن را عوض کنند این]
سنت تا به امروز ادامه دارد و بر آن آیه‌هایی از قرآن قلاب دوزی شده است.
  |
.jpg)
.jpg)
