نماز در ادیان توحیدی

مقدمه:

مسئله عبادت و بندگی در بین آدمیان از ابتدای خلقت وجود داشته است. حتی انسانهایی که از نعمت هدایت بی بهره بوده اند برای نیاز فطری خود به عبادت سنگ وخاک و خورشید و ماه روی می آوردند .

در این میان ادیان الهی که شرط عبادت و بندگی در همه انها از شروط اصلی بوده است مورد این مقاله قرار گرقته است.

گرد اورنده در جمع آوری مطالب سعی نموده تا بدون غرض و تنها جهت مقایسه اهل تحقیق مواردی را از تعبد و بندگی در ادیان مختلف جمع آوری نماید.

این مطالب برای اثبات یا رفع ادعایی جمع آوری نشده و صرفا نقدی بر حقیقت دینداری در ادیان است. از تحقیق میدانی و حتی سوال و پرسش از صاحبان این ادیان گرفته تا مطالعه تواریخ و کتب مذهبی را در این مقاله خواهید خواند.

سعی بر این بوده تا این حقیقت که عبادت تنها به دین اسلام و مذهب تشیع مختص بوده و از این رو آن را دینی خارج از مناسبات امروزی بپنداریم و یا این دیدگاه که حقیقت ادیان در دنیای امروز به اجرا گذاشته می شود به چالش کشیده شده است.

شاید علت از بین رفتن عادتهای عبادی در بین ادیان به نوعی با حبوط آدم و امتناع شیطان از سجده کردن در ارتباط باشد چرا که سرکشی شیطان و تمرد او از عبادت و بندگی خدا موجب رانده شدن او از درگاه الهی شده و همین امر نشان می دهد تا چه حد عبادت و بندگی خدا اهمیت داشته و  ترک آن موجب رضایت شیطان و نفس سرکش است.

سعی شده است تا کلیه مطالب مربوط به هر یک از ادیان تنها از کتاب مقدس آن دین اقتباس و ذکر شود.

پیشینه نماز از زبان قرآن

رَبَّنا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتی‏ بِوادٍ غَیْرِ ذی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِیُقیمُوا الصَّلاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوی إِلَیْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ (ابراهیم37)

(ابراهیم سلام الله عرضه داشت) پروردگارا! من بعضى از فرزندانم را در سرزمین بى‏آب و علفى، در کنار خانه‏اى که حرم توست، ساکن ساختم تا نماز را برپا دارند تو دل هاى گروهى از مردم را متوجّه آن ها ساز و از ثمرات به آنها روزى ده شاید آنان شکر تو را بجاى آورند! (37)

رَبِّ اجْعَلْنی‏ مُقیمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی‏ رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ (ابراهیم40)

 ابراهیم سلام الله عرضه داشت پروردگارا: مرا برپا کننده نماز قرار ده، و از فرزندانم نیز چنین فرما، پروردگارا: دعاى مرا بپذیر (40)

وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهیمَ مُصَلًّى وَ عَهِدْنا إِلى‏ إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ أَنْ طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطَّائِفینَ وَ الْعاکِفینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ ( البقره 125)

و (به خاطر بیاورید) هنگامى که خانه کعبه را محل بازگشت و مرکز امن و امان براى مردم قرار دادیم! و (براى تجدید خاطره،) از مقام ابراهیم، عبادتگاهى براى خود انتخاب کنید! و ما به ابراهیم و اسماعیل امر کردیم که: «خانه مرا براى طواف‏کنندگان و مجاوران و رکوع‏کنندگان و سجده کنندگان، پاک و پاکیزه کنید!» (125)

أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلى‏ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَیْ‏ءٍ یَتَفَیَّؤُا ظِلالُهُ عَنِ الْیَمینِ وَ الشَّمائِلِ سُجَّداً لِلَّهِ وَ هُمْ داخِرُونَ (النحل48)

آیا آنها مخلوقات خدا را ندیدند که سایه‏هایشان از راست و چپ حرکت دارند، و با خضوع براى خدا سجده مى‏کنند؟! (48)

یا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اصْبِرْ عَلى‏ ما أَصابَکَ إِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (لقمان17)

(لقمان علیه السلام:)پسرم! نماز را برپا دار، و امر به معروف و نهى از منکر کن، و در برابر مصایبى که به تو مى‏رسد شکیبا باش که این از کارهاى مهمّ است! (17)

قالُوا یا شُعَیْبُ أَ صَلاتُکَ تَأْمُرُکَ أَنْ نَتْرُکَ ما یَعْبُدُ آباؤُنا أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فی‏ أَمْوالِنا ما نَشؤُا إِنَّکَ لَأَنْتَ الْحَلیمُ الرَّشیدُ (هود87)

گفتند: «اى شعیب! آیا نمازت به تو دستور مى‏دهد که آنچه را پدرانمان مى‏پرستیدند، ترک کنیم یا آنچه را مى‏خواهیم در اموالمان انجام ندهیم؟! تو که مرد بردبار و فهمیده‏اى هستى!» (87)

ادامه دارد...