ادامه....
گرایشهای وزیران عباسی نسبت به علویان
بسیاری از وزیران عباسی آشکارا یا نهانی گرایش هایی به سوی رهبران علوی نشان دادند و همین موجب
آن شد که خلفا آنان را کیفر و آزار دهند. وزیر منصور ایرانی به نام ابوایّوب موریانی از مردم موریان یکی از
روستاهای اهواز است یعقوب بن داوود وزیر مهدی نیز ایرانی است برمکیان و فضل بن سهل وزیر مأمون از
مردم ایران بودند و بیشتر ایرانیان به دودمان علوی گرایش داشتند.
یکی از وزیران عباسی که پس از ابوسلمه خلفای بنی عباس او را به تشیّع و گرایش به علویان متّهم کردند یعقوب پسر داوودبن طهمان است. او وزیر مهدی سومین خلیفه عباسی است و پدرش داوود و برادرانش دبیران نصربن سیّار حکمران اموی در خراسان بودند. ربیع حاجب یعقوب بن داوود را به او معرفی کرد زیرا میان ربیع و وی دوستی دیرینه ای برقرار بود.[1]
گماشتن یعقوب بن داوود[2] را به دست مهدی، به تمایل خلیفه به دلگرم ساختن شیعیان نسبت می‌دهد،
ربیع پسر یونس که نخستین حاجب منصور بعد حاجب مهدی بود در نتیجه کینه ای که از وزیر مهدی در دل
داشت نخستین عامل انتخاب یعقوب به وزرات بود.[3]
یعقوب پیش از به عهده گرفتن وزارت آرزوی برپایی عقیده زیدیان را ابراز داشت و به بنی حسن نزدیک شد و
خواهان آن بود که ایشان را دولتی باشد و در سایه دولت آنان زندگی کند.[4]
[1] - محمدبن علی بن طباطبا (ابن طقطقی) الفخری، ترجمه محمد وحید گلپایگانی ، 1350 ه.ق، ص 166
[2] - یعقوب وزیر خردمند و با فضیلت مهدی خلیفه عباسی بود که همواره از فساد و آلودگی دربار خلیفه رنج می برد به کارهای خلیفه اعتراض می کرد. (ابن اثیر، الکامل ، ج6، ص73)
[3] - جشهیاری، الوزراء و الکتاب ، مصر ، مطعبه مصطفی الجلی ، ص 150
[4] - طبری، ج 6، ص 282
.jpg)
.jpg)
